zondag 26 augustus 2012

Het taboe rond kindermishandeling in islamitische gezinnen.

http://www.gezond24.nl/video/bekijk/sexueel-misbruik-in-islamitische-gezinnen.htm

De reden waarom het mij nuttig leek dit onderwerp nader te onderzoeken is omdat wij(christenen) hun visies, levenswijze, cultuur, ... altijd als onze tegenpolen aanzien. Hoe verschilt het taboe rond kindermishandeling dan? Want ook bij ons is er volgens mij nog steeds een taboe.

Wat me tijdens mijn speurtocht vooral is opgevallen zijn de enorme eindeloze dicussies over misbruik en mishandeling tussen de moslims zelf.
Het taboe hierrond uit zich vooral in het zwijgen erover. Zwijgen door de slachtoffers uit angst, schuldgevoel en schaamte en zwijgen door de familie omdat ze denken dat hun familie dan in schande leeft. Gelukkig zijn er ook veel moslims die meer vrijgevochten zijn en dit aanvechten.
In beide gevallen wordt de Koran erbij gehaald, omdat hun religie, meer dan bij ons, een grote invloed heeft op hun maatschappelijk leven. De ene groep zegt dan dat het de plicht is van anderen om ervoor te zorgen dat het kind op alle vlakken wordt geholpen, de andere groep zegt dat het beter is om te zwijgen en te bidden tot Allah omdat alleen Hij kan helpen en zo de eer van je familie bewaard blijft.

Vooral het seksueel misbruik van kinderen wordt niet graag besproken door het belang van de maagdelijkheid voor het huwelijk. Zowel jongens en meisjes worden misbruikt maar enkel het meisje moet tijdens haar huwelijksnacht bewijzen dat ze maagd ze. Wat ik hierbij niet kan begrijpen is dat het zelfs een schande is als het meisje haar maagdelijkheid heeft verloren doordat ze misbruikt is.
Veel van deze meisjes laten uit angst een maagdenvliesoperatie uitvoeren, in zeldzame gevallen gaan de ouders mee naar het ziekenhuis. Persoonlijk vind ik dit verschrikkelijk omdat er dan je het zwijgen voor het leven wordt opgelegd wat niet bevordelijk is voor het verwerkingsproces.
Voor ieder slachtoffer, ongeacht zijn culturele of religieuze achtergrond, is het moeilijk om naar buiten te treden maar eenmaal de feiten gekend zijn, is verdere geheimhouding toch het meest onlogische wat je dan kan verwachten. De dader wordt beschermd en het slachtoffer wordt niet geholpen.
In ieder artikel wat ik hierover vond werden de kinderen telkens misbruikt door een bekende, zoals de vader, een neef, een broer, enzovoort, dus telkens door een moslim. Ik vroeg me af of de reacties anders waren indien de dader een niet-moslim was maar kon hier niets over vinden.

Lesthaege R., "Turkse vrouwen in Belgiƫ: versnelde autonomie en culturele eigenheid." Beschikbaar op: www.vub.oc.be
Van Semeren I., Balkema I., "Doorbreek mythe over maagdenvlies." Beschikbaar op: www.trouw.nl.
Tijdschrift voor de rechten van het kind. (2008) 18de jaargang, nr.4.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten